Μεταβολικές διαταραχές και απώλεια βάρους. Μεταβολικό σύνδρομο: Σημαντικές οι επιπτώσεις για την υγεία
Μες στην καλή χαρά-Τροφές που προκαλούν κορεσμό από την Μαρία Ψωμά
Σήμερα το μεταβολικό σύνδρομο παρομοιάζεται με παγόβουνο, οι διαφορετικές κορυφές του οποίου είναι ο διαβήτης, η δυσλιπιδαιμία, η υπέρταση κλπ.
Και η βάση του παγόβουνου που ονομάζεται μεταβολικό σύνδρομο είναι η παχυσαρκία και κυρίως η παχυσαρκία κεντρικού τύπου.
Ονόματα που χρησιμοποιούνται αναφερόμενα στην ίδια νοσολογική κατάσταση είναι: σύνδρομο Χ, πολυμεταβολικό σύνδρομο, σύνδρομο ινσουλινοαντίστασης, θανατηφόρο κουαρτέτο και άλλα λιγότερο συχνά χρησιμοποιούμενα.
Κύρια αιτία του φαινομένου αυτού είναι η παχυσαρκία και ιδιαίτερα η κεντρικού τύπου, δηλαδή η παχυσαρκία που χαρακτηρίζεται από σημαντική εναπόθεση λίπους στη κοιλιά και κυρίως ενδοκοιλιακά. Άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες, άρα και αιτίες εμφάνισης του μεταβολικού συνδρόμου, είναι η κληρονομικότητα, η αυξημένη διατροφική πρόσληψη θερμίδων και κυρίως αυτών που προέρχονται από λίπος και μεγαλύτερο πρόβλημα προκαλούν τα κεκορεσμένα ζωικά λίπη, η μειωμένη σωματική δραστηριότητα, το χαμηλό βάρος γέννησης, η αύξηση της ηλικίας και το κάπνισμα.
Μεταβολικές διαταραχές και απώλεια βάρους παράγοντες αυτοί, οδηγούν εκ του ασφαλούς στην εμφάνιση μείζονων προδιαθεσικών παραγόντων κινδύνου εμφάνισης αθηρωμάτωσης, δηλαδή σακχαρώδη διαβήτη, δυσλιπιδαιμία, υπέρταση, αυξημένη πηκτικότητα του αίματος κλπ.
Έτσι καταλήγουμε στην εμφάνιση καρδιαγγειακών συμβαμάτων, όπως έμφραγμα μυοκαρδίου και αγγειακό εγκεφαλικό, που είναι σήμερα οι συχνότερες αιτίες θανάτου, αλλά και εισαγωγής σε νοσοκομεία. Μεταβολικό σύνδρομο κινδυνεύουν να εμφανίσουν οι παχύσαρκοι, οι διαβητικοί, οι υπερτασικοί, οι δυσλιπιδαιμικοί και οι καπνιστές.
Μεταβολικό σύνδρομο: Απώλεια βάρους μέσω της ενεργοποίησης του μεταβολισμού Μεταβολικό σύνδρομο: Απώλεια βάρους μέσω της ενεργοποίησης του μεταβολισμού Κυριακή, 18 Μαρτίου Διαβάστηκε φορές Issue 54 Επιστημονική Ομάδα metapharm Το μεταβολικό σύνδρομο είναι πολυπαραγοντική νόσος. Είναι γνωστή από τα μέσα του περασμένου αιώνα και όλες οι ενδείξεις συνηγορούν ότι πρέπει να είναι και η επιδημία του αιώνα μας.
Όσο μεγαλύτερη η ηλικία του ατόμου τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι με τη πάροδο απώλεια βάρους ντίζελ ηλικίας εμφανίζονται συχνότερα ο σακχαρώδης διαβήτης, η δυσλιπιδαιμία, η υπέρταση και η παχυσαρκία κεντρικού τύπου. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν δεδομένα.
- Μεταβολικό σύνδρομο: Απώλεια βάρους μέσω της ενεργοποίησης του μεταβολισμού
- Ειδικός Παθολόγος Μπέλλος Νικόλαος - Μεταβολικές Διαταραχές - Διαβήτης
- Το Μεταβολικό Σύνδρομο
- ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ - aps-epc.com
- Πώς να χάσετε το βάρος της μαμάς
- Απώλεια λίπους για το μήνα
Η απώλεια βάρους βελτιώνει τόσο τις επιμέρους μεταβολικές διαταραχές σάκχαρο, πίεση, λιπίδια αλλά κυρίως βελτιώνει την ινσουλινοαντίσταση και επομένως δρα αιτιολογικά. Την ίδια αιτιολογική βελτίωση έχει η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας είτε με τη μορφή γυμναστηρίου είτε με τη μορφή αύξησης των καθημερινών συνήθων δραστηριοτήτων.
Φάρμακα που βοηθούν στην απώλεια βάρους μπορούν να χρησιμοποιηθούν με επιτυχία. Επίσης, φάρμακα που αντιμετωπίζουν το διαβήτη, την υπέρταση, τη δυσλιπιδαιμία, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση ξεχωριστά των κορυφών του παγόβουνου. Φάρμακα που βελτιώνουν την ινσουλινοαντίσταση είναι η μετφορμίνη και οι γλιταζόνες, που όμως έχουν έγκριση και χρησιμοποιούνται μόνο ως αντιδιαβητικά φάρμακα.
Σακχαρώδης διαβήτης είναι μία μεταβολική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία, δηλαδή από αύξηση της γλυκόζης του αίματος. Η υπεργλυκαιμία στα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη μπορεί να οφείλεται: σε ελαττωμένη έκκριση ινσουλίνης, σε ελαττωμένη δραστικότητα της ινσουλίνης και σε συνδυασμό μειωμένης έκκρισης και δραστικότητας της ινσουλίνης. Υπάρχουν πολλές μορφές Σακχαρώδη Διαβήτη με πιο συχνές τον Διαβήτη τύπου 1, τον Διαβήτη τύπου 2 και τον Διαβήτη της κύησης. Διαβήτης τύπου 1 Ο διαβήτης Τύπου 1 εμφανίζεται συνήθως σε νεαρά άτομα αν και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Χαρακτηρίζεται από καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος που παράγουν την ινσουλίνη, με αποτέλεσμα να είναι αναγκαία η χορήγηση ινσουλίνης με ενέσεις για να μπορεί το άτομο να επιβιώσει.
Θα περιέχει λοιπόν αυτή η διατροφή μειωμένα λιπαρά, κυρίως φυτικής προέλευσης με ιδιαίτερη έμφαση στο ελαιόλαδο, που έχει αποδειχθεί η ευεργετική του επίδραση στην ινσουλινοαντίσταση όταν καταναλώνεται σε μικρές και μέτριες ποσότητες. Θα περιέχει ελάχιστους μικρομοριακούς υδατάνθρακες πχ ζάχαρη που απορροφώνται ταχύτατα και δημιουργούν υπερινσουλιναιμία και δευτερογενώς επιδείνωση της ινσουλινοαντίστασης.
- Στη συνέχεια διαπιστώθηκε ότι και η κεντρικού τύπου παχυσαρκία αποτελούσε παράγοντα κινδύνου και μέρος αυτής της ομάδος.
- Μεταβολικό σύνδρομο: Σημαντικές οι επιπτώσεις για την υγεία - 24 Οκτωβρίου Newsroom eleftherostypos.
Трудно даже представить, что происходит там, внизу.
- Μεταβολικό σύνδρομο: Σημαντικές οι επιπτώσεις για την υγεία
- Χάντρες για απώλεια λίπους
Θα περιέχει πολλές φυτικές ίνες που βοηθούν την απώλεια βάρους, τη ρύθμιση του σακχάρου και τη μείωση της υπερλιπιδαιμίας. Επίσης, λίγο αλάτι λιγότερο από 6 γραμμάρια την ημέραλίγη χοληστερίνη έως mg την ημέραμικρές ή μέτριες ποσότητες αλκοόλ ποτήρια την εβδομάδα και κατά προτίμηση κόκκινο κρασί γιατί οι μεγαλύτερες ποσότητες επιδεινώνουν το μεταβολικό σύνδρομο.
Σημαντικό ρόλο στην πρόληψη παίζει η αύξηση της άσκησης και της σωματικής δραστηριότητας, αφού δεν επιτρέπει την αύξηση του σωματικού βάρους και κυρίως μειώνει την ινσουλινοαντίσταση. Eυθύμιος Kαπάνταης, MD.
Κύρια αιτία του φαινομένου αυτού είναι η παχυσαρκία και ιδιαίτερα η κεντρικού τύπου, δηλαδή η παχυσαρκία που χαρακτηρίζεται από σημαντική εναπόθεση λίπους στη κοιλιά και κυρίως ενδοκοιλιακά. Άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες, άρα και αιτίες εμφάνισης του μεταβολικού συνδρόμου, είναι η κληρονομικότητα, η αυξημένη διατροφική πρόσληψη θερμίδων και κυρίως αυτών που προέρχονται από λίπος και μεγαλύτερο πρόβλημα προκαλούν τα κορεσμένα ζωικά λίπη, η μειωμένη σωματική δραστηριότητα, το χαμηλό βάρος γέννησης, η αύξηση της ηλικίας και το κάπνισμα. Οι παράγοντες αυτοί, οδηγούν εκ του ασφαλούς στην εμφάνιση μείζονων προδιαθεσικών παραγόντων κινδύνου εμφάνισης αθηρωμάτωσης, δηλαδή σακχαρώδη διαβήτη, δυσλιπιδαιμία, υπέρταση, αυξημένη πηκτικότητα του αίματος κλπ.
