Δεν μπορεί να χάσει βάρος στην ολανζαπίνη

Εισαγωγή Η μανιοκαταθλιπτική νόσος ή δεν μπορεί να χάσει βάρος στην ολανζαπίνη διαταραχή είναι δεν μπορεί να χάσει βάρος στην ολανζαπίνη χρόνια νόσος του εγκεφάλου που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες και 3 μήνες χωρίς απώλεια βάρους μεταπτώσεις στη συναισθηματική διάθεση, τη σκέψη, τη συμπεριφορά και την κινητική δραστηριότητα.

Τα συμπτώματά της περιγράφονται με αξιοσημείωτη σταθερότητα από τους αρχαίους χρόνους έως σήμερα. Πρόκειται για μια ιατρική κατάσταση με σαφές βιολογικό υπόστρωμα όπως η σκλήρυνση κατά πλάκες και η νόσος Αλτσχάιμερ. Η πρόοδος των νευροεπιστημών τις τελευταίες δεκαετίες έχει θέσει οριστικά στο περιθώριο πεποιθήσεις και θεωρίες περί δαιμονικής κατοχής ή εξαμάρτησης των πασχόντων ή ευθύνης των οικογενειών τους για την πρόκληση της νόσου.

Αν και το αρχικό αίτιο της διαταραχής δεν είναι αποσαφηνισμένο, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες χρόνιες αρρώστιες, υπάρχουν αποτελεσματικές και εξειδικευμένες θεραπείες που επιτρέπουν στη μεγάλη πλειονότητα των ασθενών να ζουν ικανοποιητικά. Η κατανόηση της συμπτωματολογίας της διπολικής διαταραχής έχει κεφαλαιώδη σημασία τόσο για τους ίδιους τους πάσχοντες όσο και για τους οικείους τους. Για τους πρώτους, το γεγονός ότι οι εμπειρίες και τα βιώματά τους έχουν περιγραφεί με σαφήνεια η οικογένεια δεν θέλει να χάσω βάρος επιστημονική βιβλιογραφία, είναι συνηθισμένα και γνωστά από πρώτο χέρι σε πολλούς άλλους πάσχοντες και αποτελούν έκφραση μιας ιατρικής αρρώστιας έρχεται πολλές φορές σαν αποκάλυψη και είναι από μόνο του παρηγορητικό και ανακουφιστικό.

Συμπτώματα Η μανιοκαταθλιπτική νόσος είναι τις περισσότερες φορές μια φασική διαταραχή με εξάρσεις μανιακών ή καταθλιπτικών επεισοδίων και υφέσεις. Το κεντρικό χαρακτηριστικό του μανιακού επεισοδίου είναι η δεν μπορεί να χάσει βάρος στην ολανζαπίνη ανεβασμένη, ευφορική διάθεση. Ο ασθενής αισθάνεται πραγματικά θαυμάσια, ικανός για τα πάντα, ακαταμάχητος, ο κόσμος φαίνεται γεμάτος δυνατότητες και δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο, κανένας περιορισμός.

Η αισθητηριακή αντίληψη οξύνεται με τέτοιο τρόπο ώστε τα χρώματα φαίνονται ζωηρότερα, τα σχήματα, τα περιγράμματα και οι υφές σαφέστερα και σφριγηλότερα, οι ήχοι διαυγέστεροι και κρυστάλλινοι, οι γεύσεις απολαυστικότερες. Η ανεβασμένη διάθεση σε συνδυασμό με την επίταση της αισθητηριακής αντίληψης οδηγούν συχνά σε εμπειρίες αποκαλυπτικές, μυστικιστικές, επικοινωνίας με το Θεό, ένωσης με το σύμπαν και όλα τα πλάσματά του.

Αυτές οι εμπειρίες είναι εξαιρετικά ευχάριστες και η ανάμνησή τους συχνά προκαλεί έντονη νοσταλγία στους πάσχοντες και επιθυμία επαναβίωσής τους.

Στα προχωρημένα στάδια του μανιακού επεισοδίου μπορεί να αναδυθούν αληθείς ψευδαισθήσεις καθώς κατακερματίζεται πλήρως η ικανότητα πρόσληψης κα ερμηνείας των ερεθισμάτων του περιβάλλοντος. Από την άλλη πλευρά, η διάθεση μπορεί να είναι ευερέθιστη και ο πάσχων να γίνεται υπέρμετρα απαιτητικός, αδιάκριτος, προσβλητικός, να μην ανέχεται αντιρρήσεις και ματαιώσεις, να ξεσπάει σε ανεξέλεγκτο θυμό, να καταστρέφει αντικείμενα ή ακόμα να γίνεται απειλητικός και σωματικά επιθετικός προς τους άλλους.

Κατά τη διάρκεια του μανιακού επεισοδίου οι διαδικασίες της σκέψης και της ομιλίας επιταχύνονται και η προσοχή διασπάται εύκολα. Μυριάδες σκέψεις για εντελώς διαφορετικά θέματα συνωστίζονται στο μυαλό και απαιτούν ταυτόχρονα την προσοχή.

Στην αρχή του επεισοδίου η σκέψη μπορεί να είναι διαυγέστερη, βαθύτερη, δημιουργικότερη αλλά στη συνέχεια γίνεται συγκεχυμένη και χάνει τους συνεκτικούς δεσμούς της.

Τα παραπάνω αντικατοπτρίζονται στην ομιλία που αρχικά είναι αυξημένη σε ποσότητα και ταχύτητα, περιλαμβάνει πλήθος λεπτομερειών, συχνές αλλαγές θεμάτων, αστεϊσμούς συχνά αδιάκριτους, ομοιοκαταληξίες, φράσεις ξένων γλωσσών και στη συνέχεια επιδεινώνεται με πλήρη ασυναρτησία, «σαλάτα λέξεων».

Αμιγείς παραληρητικές ιδέες εμφανίζονται συχνά με θέματα κυρίως θρησκευτικά, μεγαλειώδη και διωκτικά. Ωστόσο δεν έχουν τη σταθερότητα των αντίστοιχων ιδεών στη σχιζοφρένεια, είναι φευγαλέες, ποικίλες, διακυμαινόμενες αντανακλώντας την αστάθεια και τις μεταπτώσεις όλων των νοητικών λειτουργιών του πάσχοντος.

H δραστηριότητα και η συμπεριφορά επιταχύνονται στη μανία. Αρχικά ο ασθενής εμφανίζεται πολύ απασχολημένος, εμπλέκεται σε πολλαπλά σχέδια και δραστηριότητες, είναι ακούραστος, κοιμάται λίγο. Στη φάση αυτή η εργασιακή του απόδοση μπορεί να αυξηθεί, με την πρόοδο του επεισοδίου όμως η περαιτέρω επιτάχυνση και η διάσπαση της προσοχής οδηγούν σε σταδιακά επιδεινούμενη αποδιοργάνωση.

Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι από πέντε λάθος λόγοι για να μην πάρει κανείς φαρμακευτική αγωγή που έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός τουαλλά εδώ θα δούμε μερικούς από τους πιο συνηθισμένους λόγους που οι άνθρωποι επικαλούνται.

Η κινητική δραστηριότητα γίνεται περισσότερο ποικίλη και συχνά παράδοξη ο ασθενής τραγουδάει, χορεύει, χειροκροτεί, κάνει γκριμάτσες, θορυβεί, καθαρίζει το σπίτι ακατάπαυστα, αδειάζει τα συρτάρια, κατεβάζει τα κάδρα, γελάει και κλαίει, βγάζει τα ρούχα του, μακιγιάρεται με φανταχτερό τρόπο, περπατάει πολλά χιλιόμετρα, τηλεφωνεί μεταμεσονύκτιες ώρες.

Ο ασθενής προβαίνει σε αλόγιστες δαπάνες που μπορεί να οδηγήσουν σε πλήρη οικονομική καταστροφή από τη μια στιγμή στην άλλη. Η σεξουαλική επιθυμία και διαθεσιμότητα είναι πολύ αυξημένες, η σεξουαλική δραστηριότητα συχνά ανεξέλεγκτη και χωρίς προφυλάξεις με δυσμενείς συνέπειες διάλυση σχέσεων, ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.

• Άρθρα από τον χειρουργό Dr Μουσιώλη Τι προκαλεί παχυσαρκία Άρθρο του Dr Μουσιώλη Χειρουργός Παχυσαρκίας Τι είναι η παχυσαρκία; Η παχυσαρκία είναι μια ιατρική κατάσταση που συμβαίνει όταν ένα άτομο μεταφέρει υπερβολικό βάρος ή σωματικό λίπος που μπορεί να επηρεάσει την υγεία του.
• Αστείες ιστορίες αστεία απώλειας βάρους
• Τι προκαλεί την παχυσαρκία

Ο ασθενής μπορεί επιπλέον να κάνει κατάχρηση αλκοόλ ή παράνομων ουσιών και να οδηγεί παράτολμα και επικίνδυνα με αποτέλεσμα τροχαία ατυχήματα. Τέλος μπορεί να αφιερώνει πολύ χρόνο και ενέργεια στο γράψιμο γεμίζοντας αμέτρητες σελίδες με ύφος ρητορικό και πομπώδες. Στον αντίθετο πόλο η κατάθλιψη χαρακτηρίζεται από μείωση και επιβράδυνση στη διάθεση, τη σκέψη και τη συμπεριφορά.

Η διάθεση είναι πεσμένη, απαισιόδοξη, απελπισμένη. Αίσθηση ματαιότητας κυριαρχεί καθώς ο ασθενής νιώθει ότι έχει οριστικά χάσει την ικανότητα για χαρά. Η συνολική αντίληψη του κόσμου είναι μονόχρωμη, γκρίζα ή μαύρη.

Υπάρχει αδυναμία ανταπόκρισης σε ευχάριστα γεγονότα τα οποία απεναντίας υπογραμμίζουν την ανικανότητα του πάσχοντος για φυσιολογική συναισθηματική συμμετοχή. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον καλύπτονται από ένα βαρύ και αδιαπέραστο πέπλο, δραστηριότητες και ενδιαφέροντα που προηγουμένως ευχαριστούσαν και κινητοποιούσαν δημιουργικά τώρα θεωρούνται μάταια, μουντά, αδιάφορα.

Η ένταση και το βάθος δεν μπορεί να χάσει βάρος στην ολανζαπίνη προκαλούμενου ψυχικού πόνου δεν γίνονται πάντοτε αντιληπτά 10 απώλεια βάρους σε 6 μήνες την εξωτερική έκφραση που μπορεί να είναι απαθής, αδιάφορη, ξεκομμένη από τον περίγυρο. Η σκέψη επιβραδύνεται, η μνήμη και η προσοχή εξασθενούν, η ικανότητα λήψης αποφάσεων αμβλύνεται, ο πάσχων αισθάνεται αναποτελεσματικός, ανεπαρκής, άχρηστος, βάρος στους άλλους.

Το μυαλό αδειάζει από όλες τις σκέψεις και κυριαρχείται ολοκληρωτικά από τη θλιβερή πραγματικότητα και την ψυχική αγωνία.

Γιατί Δεν Χάνεις Βάρος?! Αργός Μεταβολισμός & Ταχύτητα Απώλειας Λίπους

Έμμονη και βασανιστική ενασχόληση με πραγματικά ή φανταστικά σφάλματα του παρελθόντος, με προσωπικές ανεπάρκειες και ηθικά ολισθήματα εμφανίζεται, διάφορα σωματικά, υποχονδριακά ενοχλήματα αναδύονται. Αμιγείς παραληρητικές ιδέες μπορεί να εμφανιστούν με περιεχόμενο κυρίως ενοχικό, υποχονδριακό ή διωκτικό. Καθώς η κατάθλιψη βαθαίνει, σκέψεις θανάτου καταλαμβάνουν πρωτεύουσα θέση και η αυτοκτονία φαντάζει η λογικότερη διέξοδος από μια κατάσταση ανείπωτου ψυχικού πόνου.

Άρθρα από τον χειρουργό Dr Μουσιώλη

Η συνολική κινητική δραστηριότητα μειώνεται, επιβραδύνεται. Όλες οι εκούσιες κινήσεις γίνονται με ιδιαίτερο κόπο, με αργό ρυθμό, χωρίς σφρίγος. Ο βηματισμός είναι βραδύς, τα αντανακλαστικά νωθρά, η στάση του σώματος σκυφτή, η ομιλία ελάχιστη και Vermont βάρκα απώλεια βάρους και ο ασθενής περνά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας στο κρεβάτι χωρίς όμως να μπορεί να κοιμηθεί ικανοποιητικά.

Η κοινωνική δραστηριότητα μειώνεται μέχρις εξαφάνισης. Πέρα από τα αμιγή μανιακά και καταθλιπτικά επεισόδια κεντρική θέση στη συμπτωματολογία της διπολικής διαταραχής έχουν τα μεικτά επεισόδια κατά τα οποία ο πάσχων εμφανίζει ταυτόχρονα διάφορους συνδυασμούς καταθλιπτικών και μανιακών εκδηλώσεων. Στη δυσφορική μανία η διάθεση είναι εξαιρετικά αγχώδης και απελπισμένη αλλά η σκέψη και η συμπεριφορά παραμένουν ανεβασμένες και υπερδραστήριες αν και ασυντόνιστες, χωρίς συγκεκριμένη στόχευση.

Στη διεγερμένη κατάθλιψη, η διάθεση είναι χαμηλή, η σκέψη φτωχή αλλά η δραστηριότητα αυξημένη με διαρκή ανησυχία, άσκοπους βηματισμούς, ασταμάτητη έκφραση παραπόνων και απαιτήσεων.

Τα μεικτά επεισόδια είναι δυσκολότερα στην αντιμετώπιση, διαρκούν περισσότερο, συνδέονται με αυξημένη συχνότητα κατάχρησης αλκοόλ ή ουσιών και αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας. Ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών με διπολική διαταραχή δεν διατηρούν επίγνωση του παθολογικού της κατάστασής τους. Αυτό είναι ιδιαιτέρως φανερό κατά τη μανιακή φάση και παρεμποδίζει σοβαρά την αναζήτηση βοήθειας. Οι συγγενείς των αρρώστων θεωρούν την έλλειψη εναισθησίας ένα από τα πιο προβληματικά συμπτώματα της νόσου.

Η λήψη κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής βελτιώνει σημαντικά την επίγνωση του νοσηρού. Άλλες καταστάσεις με παρόμοια συμπτώματα Διάφορες ιατρικές καταστάσεις υπερθυρεοειδισμός, τραύμα στο κεφάλι, επιληψία, λοίμωξη του εγκεφάλουφάρμακα κορτιζόνη, αντιπαρκινσονικά, ανδρογόνα και ουσίες κατάχρησης κοκαίνη, αμφεταμίνες, αλκοόλ, φαινκυκλιδίνη μπορούν να προκαλέσουν συμπτωματολογία μανίας.

Όταν η μανία οφείλεται σε κάποιον από τους παραπάνω παράγοντες, αναμένεται υποχώρησή της με την άρση του συγκεκριμένου αιτίου. H μέση ηλικία έναρξης της διπολικής διαταραχής τοποθετείται στην αρχή της τρίτης δεκαετίας της ζωής. Ο ακριβής προσδιορισμός της ηλικίας έναρξης είναι πολύ δύσκολος διότι προηγείται η εμφάνιση κάποιων συμπτωμάτων τα οποία βαθμιαία επιδεινώνονται, ακολουθεί με σημαντική καθυστέρηση η πρώτη επαφή με κάποιο επαγγελματία ψυχικής υγείας, ενώ η σωστή διάγνωση και η έναρξη κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής καθυστερούν ακόμα περισσότερο.

Ο κανόνας που έχει πολλές εξαιρέσεις είναι ότι η πρώιμη έναρξη της διαταραχής στην εφηβική ή ακόμα και στην παιδική ηλικία συνδέεται με δυσμενή πορεία χαρακτηριζόμενη από ψυχωτικά συμπτώματα παραλήρημα και ψευδαισθήσειςπολλά επεισόδια, αυτοκτονική συμπεριφορά και αντίσταση δεν μπορεί να χάσει βάρος στην ολανζαπίνη θεραπεία. Το φυσιολογικό μεσοδιάστημα μεταξύ των επεισοδίων βραχύνεται κατά τα πρώτα επεισόδια και στη συνέχεια σταθεροποιείται περίπου στους μήνες αλλά υπάρχουν ευρείες διακυμάνσεις.

Η ταχεία εναλλαγή φάσεων ή rapid cycling ανταποκρίνεται δύσκολα δεν μπορεί να χάσει βάρος στην ολανζαπίνη φαρμακευτική αγωγή αλλά είναι συνήθως παροδικό φαινόμενο που διαρκεί κάποιους μήνες έως δύο χρόνια. Η διάρκεια του μανιακού επεισοδίου χωρίς θεραπεία είναι περίπου 3 μήνες και του καταθλιπτικού επεισοδίου λίγο μεγαλύτερη.

Τα μεικτά επεισόδια διαρκούν περισσότερο. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις όμως ξεκινά με καταθλιπτικό επεισόδιο. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με ασφάλεια αν πρόκειται για επεισόδιο μονοπολικής ή διπολικής κατάθλιψης. Ορισμένα χαρακτηριστικά slim royals κάτω καταθλιπτικού επεισοδίου και του πάσχοντος που πρέπει να θέσουν υποψία διπολικής νόσου είναι τα εξής: οικογενειακό ιστορικό διπολικής διαταραχής ηλικία έναρξης πριν τα 25 έτη παρουσία ψυχωτικών συμπτωμάτων παρουσία υπερυπνίας, υπερφαγίας και κόπωσης έναρξη μετά από τοκετό ύπαρξη αρκετών προηγούμενων καταθλιπτικών επεισοδίων με σχετικά βραχεία διάρκεια, γρήγορη αλλά μικρής διάρκειας ανταπόκριση σε αντικαταθλιπτικά φάρμακα ή πυροδότηση μανιακών συμπτωμάτων από αντικαταθλιπτικά.

Στρεσσογόνα γεγονότα ζωής, σωματικές αρρώστιες, φάρμακα και εξαρτησιογόνες ουσίες, κύηση και τοκετός μπορεί να πυροδοτήσουν την έναρξη της νόσου ενεργοποιώντας την υποκείμενη ευαισθησία του οργανισμού που είναι κυρίως γενετικά καθορισμένη.

Ο ρόλος των παραπάνω παραγόντων είναι σημαντικότερος στα αρχικά στάδια της διαταραχής καθώς με την πάροδο του χρόνου τα επεισόδια συχνά ξεκινούν χωρίς εμφανείς εκλυτικούς παράγοντες. Η πρόγνωση ποικίλλει. Ο καλύτερος προγνωστικός παράγοντας είναι η συνεπής λήψη κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής. Η χρήση ουσιών, η κακή κοινωνική προσαρμογή πριν την έναρξη της νόσου, η παρουσία ψυχωτικών συμπτωμάτων και μεικτών επεισοδίων για μεγάλα χρονικά διαστήματα είναι κακοί προγνωστικοί παράγοντες.

Η διπολική διαταραχή είναι μια από τις σημαντικότερες αιτίες πρόωρου θανάτου και αναπηρίας στις σύγχρονες κοινωνίες. Οι πάσχοντες έχουν κατά μέσο όρο 15 χρόνια μικρότερο δεν μπορεί να χάσει βάρος στην ολανζαπίνη επιβίωσης σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Τα καρδιαγγειακά προβλήματα και η αυτοκτονία είναι τα βασικά αίτια αυτής της μείωσης. Άλλοι παράγοντες κινδύνου για αυτοκτονία στη μανιοκαταθλιπτική νόσο περιλαμβάνουν το προηγούμενο ιστορικό απόπειρας, την κατάχρηση αλκοόλ ή ουσιών, τα μεικτά επεισόδια με έντονη ευερεθιστότητα, διέγερση, αυπνία και άγχος και την έλλειψη θεραπείας.

Αιτιολογία Η κληρονομικότητα παίζει κεντρικό ρόλο στην αιτιολογία της μανιοκαταθλιπτικής νόσου. Όσα περισσότερα είναι τα προσβεβλημένα άτομα σε μια οικογένεια τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος νόσησης για τους συγγενείς.

Ο αυξημένος κίνδυνος δεν περιορίζεται μόνο στη διπολική διαταραχή. Αφορά και νόσηση από μείζονα μονοπολική κατάθλιψη αλλά και σχιζοφρένεια. Εμπλέκονται πολλά γονίδια που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και με παράγοντες του περιβάλλοντος αυξάνοντας τον κίνδυνο. Πολλές νευροχημικές και ορμονικές παρεκκλίσεις έχουν βρεθεί σε διπολικούς ασθενείς. Οι μεταβολές αυτές αφορούν τα επίπεδα νευροδιαβιβαστικών ουσιών, ορμονών όπως η θυροξίνη και η κορτιζόλη καθώς και τη λεπτή ρύθμιση των χημικών διαδικασιών με τις οποίες τα κύτταρα του εγκεφάλου επικοινωνούν μεταξύ τους.

Η διαταραγμένη συνδεσμολογία και λειτουργία των νευρικών δικτύων θεωρείται υπεύθυνη για την αστάθεια και τις μεταπτώσεις στο συναίσθημα, τη συμπεριφορά και τη σκέψη των πασχόντων. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της διπολικής διαταραχής δρουν αποκαθιστώντας κάποιες από τις παραπάνω δυσλειτουργίες.

Οι σύγχρονες τεχνικές απεικόνισης του εγκεφάλου με απώλεια βάρους sabrina bryan και λειτουργική μαγνητική τομογραφία αναδεικνύουν διαφορές μεταξύ μανιοκαταθλιπτικών πασχόντων και υγιών ατόμων.

Οι διαφορές αυτές εντοπίζονται κυρίως σε περιοχές του προμετωπιαίου φλοιού και του μεταιχμιακού συστήματος που έχουν κρίσιμο ρόλο στην ερμηνεία των αισθητηριακών ερεθισμάτων, την απόδοση σε αυτά θετικής ή αρνητικής συναισθηματικής αξίας με βάση προηγούμενες εμπειρίες, την καθοδήγηση και τη γενικότερη ρύθμιση της κοινωνικής συμπεριφοράς.

Οι αλλαγές στους βιολογικούς ρυθμούς και ιδιαίτερα στον ύπνο έχουν σημαντική θέση στη φυσιολογία της μανιοκαταθλιπτικής διαταραχής καθώς αποτελούν βασικό σύμπτωμα τόσο των μανιακών όσο και των καταθλιπτικών επεισοδίων. Επιπλέον συχνά αποτελούν το πρωιμότερο σημείο επικείμενης αποσταθεροποίησης. Οι πάσχοντες από διπολική διαταραχή εμφανίζουν ελλείμματα σε αρκετές νοητικές λειτουργίες σε σύγκριση με τον υγιή πληθυσμό.

Παρότι οι λειτουργίες που βασίζονται σε γλωσσικές ικανότητες παραμένουν άθικτες, εκείνες που εξαρτώνται από μη γλωσσικές οπτικοχωρικές ικανότητες είναι σημαντικά διαταραγμένες.

Επιπλέον η προσοχή και οι εκτελεστικές λειτουργίες η ικανότητα ιεράρχησης προτεραιοτήτων, οργάνωσης δραστηριοτήτων, παρακολούθησης και τροποποίησης της συμπεριφοράς ανάλογα με τις μεταβαλλόμενες συνθήκες είναι ελλειμματικές. Γενικά πάντως η νοητική δυσλειτουργία στη διπολική διαταραχή, παρότι υπαρκτή, είναι λιγότερο σοβαρή και εκτεταμένη σε σχέση με τη σχιζοφρένεια.

Διπολική διαταραχή

Θεραπεία Tα φάρμακα αποτελούν τον πυλώνα της θεραπείας της διπολικής διαταραχής. Δεν θεραπεύουν ριζικά αλλά ελέγχουν τα συμπτώματα επιτρέποντας στον ασθενή να λειτουργεί ικανοποιητικά στην καθημερινή ζωή του. Η φαρμακοθεραπεία της διπολικής διαταραχής δεν μπορεί να χάσει βάρος στην ολανζαπίνη η πιο σύνθετη από όλες τις ψυχιατρικές νόσους. Το ιδανικό φάρμακο για τη μανιοκατάθλιψη πρέπει να επιτυγχάνει πολλαπλούς στόχους: να είναι αποτελεσματικό στην οξεία φάση της μανίας αλλά και της κατάθλιψης καθώς και να προφυλάσσει από υποτροπές τόσο μανιακές όσο και καταθλιπτικές.

Το λίθιο είναι το μόνο διαθέσιμο φάρμακο που πληρεί όλα τα παραπάνω κριτήρια αλλά ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά σε αυτό. Η πολυφαρμακία δηλαδή η χρήση περισσότερων του ενός φαρμάκων για τον έλεγχο των συμπτωμάτων είναι κανόνας στη διπολική νόσο όπως και στις περισσότερες άλλες χρόνιες ιατρικές νόσους. Το λίθιο είναι το παλαιότερο και αποτελεσματικότερο φάρμακο για τη διπολική διαταραχή.

Το βασικότερο πλεονέκτημά του είναι η αξεπέραστη αποτελεσματικότητά του στην προφύλαξη από νέα επεισόδια. Προφυλάσσει τόσο από μανιακά όσο και από καταθλιπτικά επεισόδια αν και είναι λίγο καλύτερο στην προφύλαξη από τα πρώτα.

• Θεραπεία Γενικά Η παχυσαρκία έχει σοβαρές παρενέργειες γιια την υγεία και σχετίζεται με ένα μεγάλο φάσμα ασθενειών.
• Ι ΚΡΗΤΗΣ τμήμα διατροφής και διαιτολογίας, ζω στη πόλη απο όπου κατάγομαι στη κατερίνη πιερίας όπου εδω συνεργάζομαι με την ιδιωτική μαιευτική και γενική χειρουργική κλινική Ασκληπιός, ως διαιτολόγος και ταυτόχρονα δέχομαι επισκέψεις που σε συνεργασία με ειδικούς ιατρούς, βγάζω εξατομικευμένα προγράμματα διατροφής για όλες τις παθολογικές και φυσιολογικές καταστάσεις.

Είναι αποτελεσματικό στην οξεία φάση της μανίας αν και η έναρξη της δράσης του καθυστερεί κατά μία εβδομάδα περίπου καθώς και στην οξεία φάση της κατάθλιψης.

Είναι το μόνο φάρμακο που έχει τεκμηριωμένη δράση στη μείωση της αυτοκτονικής συμπεριφοράς. Προγνωστικοί παράγοντες καλής ανταπόκρισης είναι οι εξής: οικογενειακό ιστορικό διπολικής διαταραχής ηλικία έναρξης κοντά στα 30 έτη σχετικά μικρός αριθμός επεισοδίων κλασσική μορφή μανιοκαταθλιπτικής νόσου με διακριτά επεισόδια μεταξύ των οποίων ο ασθενής επανακτά φυσιολογική λειτουργικότητα Πριν την έναρξη αγωγής με λίθιο πρέπει δεν μπορεί να χάσει βάρος στην ολανζαπίνη διενεργείται εργαστηριακός έλεγχος με έμφαση στη νεφρική και θυρεοειδική λειτουργία καθώς και τεστ κύησης για γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας πρέπει να παρακολουθούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα τα επίπεδα του φαρμάκου στο αίμα συσχετίζονται στενά τόσο με την αποτελεσματικότητα όσο και με τις ανεπιθύμητες ενέργειεςη λειτουργία των νεφρών και του θυρεοειδούς.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες του λιθίου περιλαμβάνουν τις εξής: πολυουρία και πολυδιψία που συνήθως υποχωρούν μετά τις πρώτες ημέρες της αγωγής.