Απώλεια βάρους 30 κιλά σε 2 μήνες
Περιεχόμενα
Ιστορίες «Πώς έχασα 30 κιλά και δεν τα ξαναπήρα» «Πώς έχασα 30 κιλά και δεν τα ξαναπήρα» Τετάρτη, 26 Απριλίου Είναι η φίλη μας, Ελένη Τ.
Άνθρωποι που Έχασαν Δεκάδες Κιλά Λένε πώς τα Κατάφεραν
Δε ζυγιζόμουν ποτέ. Μέσα στο 6μηνο της δίαιτας ζυγίστηκα τρεις φορές. Μία όταν είδα το δείκτη στο 90 —με το στα δεξιά του σε απόσταση αναπνοής.
Εκεί αποφάσισα ότι τέρμα τα ψέματα.
Πως Να Χάσεις ΠΟΛΛΑ ΚΙΛΑ ΓΡΗΓΟΡΑ
Μία σε ένα φαρμακείο —όταν ο δείκτης έγραψε ένα υπέροχο Και μία στο τέλος. Δεν το έκανα σκόπιμα, αλλά γιατί πρώτον δεν είχα ζυγαριά και δεύτερον δε με ενδιέφερε τι λέει η ζυγαριά.
Ήθελα να δω μια μέρα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και να πω: «Τώρα είσαι ΟΚ». Δεν μπορούσα να ξέρω από πριν πόσα κιλά σήμαινε αυτό.
Το ότι δε ζυγιζόμουν, πιστεύω ότι κατά τύχη με βοήθησε να αποφύγω το στενάχωρο συναίσθημα της «κολλημένης ζυγαριάς», τότε που πέφτει ο ρυθμός απώλειας κιλών, πράγμα που κάνει πολλούς να τα παρατάνε.
Ήμουν αποφασισμένη να το τραβήξω για πάντα. Τη μέρα που ξεκίνησα δίαιτα, ήμουν σίγουρη ότι ξεκινάω κάτι που δε θα τελειώσει άμεσα.
Αναμετρήθηκα με τη σκέψη αυτή. Κατέληξα ότι μεταξύ της αχαλίνωτης απόλαυσης του φαγητού και της απόλαυσης να βλέπω τον εαυτό μου όπως τον ονειρευόμουν, με ενδιέφερε πλέον περισσότερο το δεύτερο. Από απολαυστικό φαγητό είχα χορτάσει, το άλλο μου έλειπε.
Snap Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Tonic. Το να είσαι παχύσαρκος σημαίνει ότι πιθανότατα θα πληρώνεις κατά μέσο όρο 1. Επίσης, θα είσαι πιο επιρρεπής στις καρδιακές παθήσεις, τον διαβήτη, την κατάθλιψη και άλλες παθήσεις. Όμως, αυτό που χάνεται μέσα στο πλήθος των περιστατικών και τα ποσοστά είναι η ανθρώπινη πλευρά της επιδημίας: Οι παχύσαρκοι άνθρωποι γενικά δεν θέλουν να είναι παχύσαρκοι. Η πάθηση δεν εκδηλώνεται από τη μία μέρα στην άλλη.
Δε φόρτωσα στο νέο μου σώμα «μαγικές ιδιότητες». Δεν ήθελα να αδυνατίσω για να είμαι ευτυχισμένη, αρεστή, να βρω δουλειά ή να βελτιώσω τις σχέσεις μου με το άλλο φύλο.
Παρατήρησα ότι πολλοί υπέρβαροι χρεώνουν στα περιττά κιλά τους το σύνολο των προβλημάτων που τους απασχολούν. Στη συνέχεια τα άσχετα προβλήματα παραμένουν άλυτα, οπότε ατονεί το ενδιαφέρον τους να συνεχίσουν την προσπάθεια. Δεν είναι έτσι. Αν ήταν έτσι, όλοι οι αδύνατοι άνθρωποι θα ήταν ευτυχισμένοι, με δουλειές, με όμορφες σχέσεις και αγαπητοί.
Δε μίλησα σε κανέναν για την απόφασή μου. Ήταν μια ανάγκη βαθιά και εσωτερική ωστόσο πολύ κοινότοπη για να θέλω να τη μοιραστώ. Για την ακρίβεια, βαριόμουν να το συζητάω. Επιπλέον δεν ήθελα να γίνεται το θέμα αντικείμενο συζήτησης στην ταβέρνα ή το εστιατόριο —μάλλον δεν ήθελα να «απολογούμαι» αν κάτι στράβωνε στο δρόμο. Αναμετρήθηκα με την τάση για υπερφαγία και νίκησα επειδή έβαζα την κρίσιμη στιγμή το μυαλό μου απώλεια βάρους μέσω μούτρας δουλέψει.
Για να μην γίνει το ανέκδοτο πραγματικότητα, ξέχασε τα ημίμετρα και μπες σε πρόγραμμα διατροφής. Το μόνο που θα χάσεις είναι το περιττό σου λίπος… Απώλεια οποιουδήποτε βάρους ή απώλεια λίπους; Το έχεις διαβάσει πολλές φορές: Το χάσιμο κιλών είναι θέμα μαθηματικών! Εφόσον τρως λιγότερες θερμίδες από όσες χρειάζεσαι, το σωματικό σου βάρος θα μειωθεί.
Ήξερα ότι τρώω πολύ και ήξερα και από ποιες τροφές κινδυνεύω. Δεν τις έβαλα ούτε στο σπίτι ούτε στην τσάντα μου. Δεν άφησα το περιθώριο να υπάρξει το παραμικρό κατρακύλισμα, γιατί απλούστατα φοβόμουν ότι δε θα είχε επιστροφή.
«Ένα βράδυ, ανέβηκα στη ζυγαριά. Δεν εμφανίστηκε αριθμός».
Στα κολπάκια του εαυτού μου του στυλ «αγόρασε αυτή τη σοκολάτα και θα την τρως λίγη λίγη μόνο όταν έχεις απόλυτη ανάγκη» δεν τσίμπαγα. Ανακάλυψα ότι η γεύση είναι μνήμη. Όσο πέρναγαν οι μέρες εξασθένιζε η ανάγκη μου να γευτώ συγκεκριμένες τροφές. Σταδιακά άρχισα να ξεχνάω τι μου άρεσε τόσο πολύ κάποτε στα κρουασάν, τα τσιπς ή την κόκα κόλα. Η δίαιτα αντί να δυσκολεύει γινόταν όλο και ευκολότερη.
Όσα παχυντικά, μα αγαπημένα, άφησα απώλεια βάρους 30 κιλά σε 2 μήνες πίσω μου, απλώς δεν απώλεια βάρους 30 κιλά σε 2 μήνες ξαναέβαλα ποτέ στη διατροφή μου. Δεν άλλαξα συνήθειες που έκαναν ευχάριστη την καθημερινότητά μου.
«Πώς έχασα 30 κιλά και δεν τα ξαναπήρα»
Μου άρεσε να πίνω τον καφέ μου γλυκό αλλά και τα ποτά όταν έβγαινα. Δεν πείραξα αυτές τις συνήθειες που ήταν βασικές για να περνάω ευχάριστα: δίαιτα ήθελα να κάνω, όχι να βυθιστώ στη μιζέρια. Ένας ψυχίατρος σε μια κοινωνική εκδήλωση μου είχε πει κάποτε: «Δεν υπάρχει ψυχολογική πείνα με την έννοια που χρησιμοποιείται συχνά στα media.
Είτε πεινάς επειδή δεν έφαγες, είτε πεινάς επειδή βαριέσαι, είτε πεινάς επειδή σου λείπει κάτι άλλο, η αίσθηση και η απαίτηση του οργανισμού παραμένει ίδια.
Το θέμα είναι κάποια στιγμή να μπορέσεις να πεις στον εαυτό σου: «ΟΚ νιώθεις μια κάποια πείνα.
Ε και; Θα φας λίγο αργότερα αυτό που έχεις προγραμματίσει». Μου έκανε πολλή εντύπωση. Πώς θα απέτρεπες ένα μικρό παιδί που ζητάει επίμονα δεύτερο παγωτό απώλεια λίπους emom ίδια μέρα, αλλά -πώς να το κάνουμε- δεν πρέπει να το φάει; Αυτό έκανα με μένα. Κι είναι κάτι που τήρησα για πάντα.
